یقظه از منظر امام خمینی

در این مقاله برای تبیین منزل یقظه از منظر امام خمینی)س(، ابتدا به نوع نگرش عرفانی ایشان به جایگاهانسان در هستی و مقصد نهایی او پرداخته میشود. سپس با صحبت درباره جایگاه یقظه در سیر استکمالنفس، تعریفی از آن ارائه میگردد. پس از آن جنبههای فردی و اجتماعی یقظه بررسی شده و در ادامه موانعیقظه و نمونههایی از نشانههای افراد غفلت زده بیان میشود. در آثارشان مواردی وجود دارد که ایشانهمچون پیری که برای دستگیری از بندگان آمده، صحبتهایی پیرامون بیدارسازی افراد دارند که با عنوانراهکارهایی برای ایجاد شرایط یقظه در مقاله گنجانده شده است. درنهایت به برکات این توفیق الهی اشارهگشته و در نتیجه گیری نقطه نظرات ویژه ایشان در باب یقظه و اختلاف نظرشان با خواجه عبدالله انصاری بیان می گردد.

کلیدواژه ها:

یقظه ، غفلت امام خمینی ، عرفانی عمی