مطالعه آزمایشگاهی تاثیر تزریق بر میزان افزایش مقاومت آبرفت C تهران

یکی از روشهای پایدارسازی زمین به منظور حفر فضاهای زیرزمینی استفاده از تزریق برای به حداقل رساندن نفوذپذیری و افزایش مقاومت خاک در حین عملیات ساخت می باشد. با توجه به گسترش روزافزون ساخت و ساز مترو و فضاهای زیرزمینی در کشور و لزوم امکان عبور از سازندهای سست ، مطالعه عملکرد تزریق برخاکهای آبرفتی که تشکیل دهنده بخش عمده بستر مناطق شهری می باشد ، ضروری به نظر می رسد.در تحقیق حاضر یک مطالعه آزمایشگاهی روی چند خاک منطبق بر دانه بندی آبرفت C تهران که شامل ساخت نمونه های خاک استوانه ای با چند درصد تراکم و انجام عملیات تزریق با دوغاب های با نسبت آب به سیمان مختلف و تحت فشار های متفاوت می باشد ، انجام شده است و با عمل آوری 82 روزه و انجام آزمایش تک محوری روی نمونه ها، در نهایت معیاری عددی برای مقاومت تک محوری نمونه های ساخته شده از آبرفت C تهران ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

آبرفت C تهران ، مقاومت تک محوری نمونه های استوانه ای ، دوغاب خوری ، فشار تزریق ، نسبت آب به سیمان