تعیین ارزش غذایی بخش های پروتئین دانه های ذرت عمل آوری شده، با سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل

شرایط اقلیمی و محدودیت منابع آب موجب افزایش هزینه تغذیه دام در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، شده است. تقاضای گوشت و شیر در جهان بین سال های 1993 تا 2020 سالانه 2/9 تا 3/2 درصد افزایش می یابد. مهمترین و عملی ترین راه تأمین این تقاضا، افزایش عملکرد تولیدی دام ها توسط بهبود مدیریت تغذیه است. فرآوری غلات، به نوبه خود گام مهمی در افزایش تجزیه پذیری، تخمیری پذیری و جذب مواد مغذی غلات خواهد بود. هدف از انجام این تحقیق افزایش ارزش مغذی غله ی ذرت با استفاده از روش های مختلف عمل آوری (آسیاب کردن، غلطک خشک، ورقه کردن با بخار آب و پلت) و تعیین ارزش تغذیه ای بخش های پروتئین آنها با سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل می باشد. در ذرت فرآوری شده بیشترین مقدار پروتئین خام مربوط به ذرت پلت شده (9/5% از ماده خشک) بود. کمترین مقدار A مربوط به ذرت ورقه شده با بخار (0/12% درصد از ماده خشک)، بیشترین مقدار (B(1 مربوط به ذرت پلت (6/36% از ماده خشک)، بیشترین مقدار (B(2 مربوط به ذرت پلت (2/53%)، بیشترین مقدار (B(3 مربوط به ذرت پلت (0/29% درصد از ماده خشک و کمترین مقدار C مربوط به ذرت غلطک خشک (0/02% از ماده خشک) بود. در مجموعف در ذرت، اختلاف معنی داری در مقادیر (B(1 وجود نداشت، و مقادیر (B(2 و (B(3 نزدیک به بیشترین مقدار، و مقادیر A و C نزدیک به کمترین مقدار در بین تیمارهای موجود، بود. لذا ذرت آسیاب شده برتری نسبی نسبت به سایر تیمارها داشت.

کلیدواژه ها:

غلات ذرت ، CNCPS ، اسباب کردن ، غلظت خشک ، ورقه کردن با بخار ، پلت