مهارت های زندگی در هزاره سوم و رابطه آن با برنامه ریزی آموزشی در توسعه ملیومنطقه ای

پا به پای رشد علمی در تهیه و تامین امکانات و شرایط مختلف زندگی، روانشناسان با بررسی تواناییهای انسان به یافته های با ارزشی دست یافته اند که به انسان کمک می کند در کنار رفاه ظاهری و رشدامکانات زندگی، بتواند درگیری های ذهنی خود را حل کرده و در آرامش زندگی کند. یکی از موضوعاتروانشناسی که مورد توجه قرار گرفته است، مهارت های زندگی است. مهارت های زندگی توانایی هاییهستند که به ما کمک می کنند در موقعیت های مختلف، عاقلانه و صحیح رفتار کنیم؛ به طوری کهآرامش داشته ، لذت ببریم و درعین حال با دیگران ارتباط مفیدی برقرار کنیم. در سال های اخیر،آموزش مهارت های زندگی به دلیل نقش و اهمیت آن در تقویت رفتارهای سازگارانه و مثبت و آمادهکردن افراد برای مواجهه اثر گذار با چالش های زندگی از طرف نظام های آموزش رسمی مورد توجه قرارگرفته است . تدوین برنامه درسی بر اساس یک الگوی متناسب با نیاز های فراگیران و ماهیت موضوع میتواند نقش اساسی در تحقق اهداف آموزش مهارت های زندگی داشته باشد . در این مقاله ضمن بررسیموضوع مهارت های زندگی به اهمیت و ضرورت این مهارت ها در برنامه درسی پرداخته شده و برنامهدرسی مهارت های زندگی در ایران مورد بررسی قرار می گیرد

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، برنامه درسی ، برنامه ریزی آموزشی