اخلاق هنجاری و تأثیر آن بر ماهیت رفتار ظاهری و باطنی فاعل اخلاقی

اخلاق هنجاری یکی از مهم ترین حوزه های مورد پژوهش در فلسفه اخلاق است، که به بررسی هنجار ها و معیارهای فعل و منش اخلاقی می پردازد. اخلاق هنجاری، به دو رویکرد کلان منقسم می گردد که عبارتند از: عمل بنیاد" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82%20%D8%B9%D9%85%D9%84%20%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%AF/">اخلاق عمل بنیاد واخلاق فضیلت محور؛ موضعی که مدافعان عمل بنیاد" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82%20%D8%B9%D9%85%D9%84%20%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%AF/">اخلاق عمل بنیاد بر آن تأکید می ورزند و درستی و نادرستی اخلاقی را بر آن بنا می نهند، تنها، فعل فاعلان اخلاقی است؛ این به گونه ای است که در طرف مقابل، مدافعان اخلاق فضیلت محور، درستی و نادرستی اخلاقی را با سنجه منش، سیرت، و نیات فاعلان اخلاقی می سنجند. واضح است که در صورت پذیرش هر کدام از مواضع مذکور، تغییراتی در منش و کنش فاعلان اخلاقی اعمال خواهد شد؛ بدین صورت که در اخلاق عمل بنیاد، رفتار ظاهری و در اخلاق فضیلت محور، رفتار باطنی)منش( فاعل اخلاقی تحت تأثیر قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

اخلاق عمل بنیاد ، اخلاق فضیلت محور ، رفتار ، عمل ، فضیلت ، غایت