الگوی رفتاری ساکنین بهشتی مبنای طراحی معمارانه باغشهر ایرانی دوره صفوی (براساس آیات بهشت در قرآن کریم)

بهشت همواره به عنوان فضای ایده آل همیشگی بشر به صورت الگویی جاودانه در همه اعصار مورد توجه همه هنرمندان به ویژه معماران وشهرسازان قرار داشته ومبنای طراحی ایده آل گرایانه قرار گرفته است.در این میان شهر ایده آل مسلمانان از این اصل پیروی می نماید.از سویی همه جوامع همواره به دنبال یافتن ایده آل هایی برای زندگی فردی وجمعی وخواهان ساختن بهشت رویایی خود به روی زمین بوده تا بدان آسایش وآرامش جاودانی دست یابند.اما از آنجایی که کلام وحی و احادیث معصومین تنها منابع قابل استناد وغیرقابل انکار در این زمینه می باشد پژوهش حاضر با دیدی معمارانه به تحلیل و ترجمه تخصصی آیات بهشتی قرآن کریم ونحوه رفتار وتعامل مؤمنین با یکدیگر ودیگر ساکنین بهشت پرداخته است.جهت نیل به این مهم ابتدا برخی از آیات شریفه بهشتی ترجمه وپس از بررسی کوتاه لغوی واژه های مرتبط با علم معماری به بیان تفسیر آنها در معماری اقدام گردیده است.سپس با تدبری معمارانه تطابق آیات بهشت افلاکی با معماری باغ های خاکی صورت پردازی شده ونحوه انعکاس این مفاهیم ذهنی به تجسمی عینی مورد مداقه قرار گرفته است.روش تحقیق در این مقاله تحلیلی -توصیفی وجمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای به همراه مطالعات میدانی بوده است.یافته های پژوهش حاکی از آن است که رفتار مؤمنین بهشت،ملاکی جهت تصحیح الگوی رفتاری مؤمنین در این دیار گشته ومعماری باغ ایرانی و در نگاهی کلان تر باغشهر ایرانی (نظیر باغشهر دوره صفوی) که ملهم از معماری باغ بهشت می باشد گواه این ادعا خواهد بود.

کلیدواژه ها:

رفتارشناسی ، آیات توصیفی بهشت ، معماری ، باغ ایرانی ، باغشهر