طراحی پایدار فضاهای آموزشی فرهنگی با ویژگیهای اقلیم شناختی معماری بومی شهرهای کویری ایران

هدف پژوهش حاضر طراحی پایدار فضاهای آموزشی فرهنگی با ویژگیهای اقلیم شناختی معماری بومی شهرهای کویری ایران بوده و روش تحقیق بهصورت توصیفی پژوهشی با ابزار مطالعات کتابخانه ای می باشد نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده این استکه معماری سنتی و بومی مناطق کویری درانطباق کامل با اصول معماری پایدار قرار داشته اند باتوجهب ه ضرورت رویکرد پایدار درایران اگرچنانچه به توسعه ناپایدار خود همچنان ادامه دهد علاوه برتخریب محیط زیست با کمبود اساسی و گرانی بیش از حد انرژی درآینده نزدیک مواجه می شود بنابراین دراین پژوهش سعی شده است با مطالعه درمورد ویژگیهای معماری سنتی و بومی از نظر پایداری و با توجه به نکات مثبت و قابل تطبیق شیوه زندگی امروزی و با بهرهگیری از مزایای تکنولوژی درطراحی محیط آموزشی فرصتی فراهم شود که درادامه روند مذکور و درتطبیق و ترکیب آن با شرایط زمانی حال درراستای توسعه پایدار گام های بیشتر برداشته شود

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، فضاهای آموزشی ، معماری بومی