بررسی تناسبات مساجد شبستانی دوره قاجار در شهر تبریز

حضور تناسبات در هنر معماری عاملی تعیین کننده در کیفیت هماهنگی میان اجزاست. هرچند این پدیده درهنرپژوهی غرب با نام تناسبات طلایی یونانی شناخته شده است، لکن کاربرد تناسبات هندسی در هنر معماریاسلامی تحت تاثیر پیشرفت علم ریاضی و پیدایش تعریفی کمال یافته از زیبایی و تناسب در میان مسلمانان بوده است. مساجد به عنوان تجلی گاه نابترین مفاهیم الهی و کمال مطلوب معماری اسلامی در دوره های مختلف، عالیترین نمونه چنین تناسباتی را در بطن خود نهان دارند. تحقیق حاضر بر آن است که چگونگی این تناسبات را در مساجد قاجاری شهر تبریز با این پیش فرض که الگوهای هندسی به کار گرفته شده توسط معماران در پلان و نمای مساجد ملموس و مشهود است را از طریق برداشت میدانی و تحلیل یافتهها مورد بررسی قرار دهد. از نتایج اصلی طرح، یافتن پیمون گز به کار رفته درمساجد شبستانی اوایل و اواخر قاجار و چگونگی طرح ریزی مدولار بر اساس آن یافتهها میباشد.

کلیدواژه ها:

مساجد تبریز ، تناسبات طلایی ، پیمون ، مساجد شبستانی ، معماری قاجار