بررسی رابطه ادبیات عرفانی ومعماری اسلامی ایران دردوره ایلخانی و تیموری

ادبیات عرفانی حلقه پیوند محکمی است که فرهنگ و هنر ایران را به یکدیگر متصل کرده و موجب انسجام هنرهای مختلف همچون معماری گشته است برای درک هویت ایرانی و اسلامی معماری ایران می بایست ارزشهای تاثیرگذار برآن را شناسایی نمود و نوع این تاثیر گذاری را بررسی کرد باتوجه به اینکه معماری هنری بازتاب دهنده ارزشها و اعتقادات جامعه است و عرفان را میتوان ارزشی موثر درجامعه دوره ایلخانی و تیموری دانست هدف ازاین تحقیق بررسی ارتباط ادبایت عرفانی به عنوان عامل نفوذ ارزشهای عرفانی بامعماری است محقق با روش کیفی و ازطریق بررسی منابع تاریخی ابتدا ویژگیهای ادبیات عرفانی و علت رواج آن دردوره مغول را بیان کرده و سپس ارتباط ادبیات عرفانی بامعماری این دوره را درتاثیر برنحوه اموزش نقش کتیبه برمعماری و رواج مفاهیم بنیادین درمعماری می داند

کلیدواژه ها:

ادبیات عرفانی ، معماری اسلامی ، ایلخانی و تیموری ، عرفان