فناوری اطلاعات و ارتباطات ، محور مدل سازی و توسعه پایدار اکوتوریسم

فناوری اطلاعات و ارتباطات، در جهان امروز نبض اطلاع رسانی و احیاء پتانسیل گردشگری ملل را در اختیار دارد .بنابراین رشد سرمایه گذاری و توسعه این بخش می تواند خلاء و شکاف موجود در سایر زمینه ها را جبران نماید و کشور ما را که بواسطه محدودیت های مختلف و تبلیغات سوء بیگانگان، نتوانسته جایگاه شایسته ای داشته باشد، در عرصه دنیای مجازی به جهانیان معرفی ولزوم بهره مندی از فضای سایبر در توسعه اکوتوریسم را مطرح نماید . در واقع اگر مهمترین موانع موجود در توسعه صنعت اکوتوریسم کشور را کمبود امنیت، نارسایی خدمات زیربنایی، عدم شناخت کامل و معرفی جاذبه های اکوتوریستی ، عدم سهولت در تهیه ویزا، روادید، شکاف فرهنگی ، تخریب آثار اکوتوریستی وفرض کنیم، فناوری اطلاعات و ارتباطات با توسعه زیرساخت های تحت وب ، مدل سازی DMS) نظام مدیریت مقصد ، CRS نظام ذخیره جا، GDS نظام توزیع جهانی CRM نظام مدیریت مشتری مداری و استفاده از ابزارها و فناوری هایی چون GIS و یا توسعه گردشگری مجازی Virtual Tourism می تواند بر بیشتر مشکلات موجود غلبه نماید و زمینه توسعه پایدار اکوتوریسم را موجب شود ،چرا که توسعه پایدار مستلزم این است که آثار و جذابیتهای اکوتوریستی برای نسل های آینده حفظ شوند که این مهم در گرو توسعه فناوری های نوین است . نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که ، مدل سازی و ابزار های زیر مجموعه فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند بخش زیادی از مشکلات موجود در این زمینه را رفع نماید. این مقاله ضمن بررسی موانع و مشکلات در توسعه صنعت اکوتوریسم ، راهبردها و مدلهای مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات و توسعه اکوتوریسم در ایران را بررسی نموده و در پایان راهکارها و پیشنهاداتی را ارائه می نماید .

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، اکوتوریسم ، گردشگری مجازی ، مدل سازی ، توسعه پایدار