بررسی رابطه بین مزیت نسبی ارزش افزوده و توسعه اقتصادی در بخش کشاورزی استان خراسان و مقایسه آن با سایر استان های کشور

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه بین شاخص مزیت نسبی ارزش افزوده بخش کشاورزی با شاخص توسعه اقتصادی این بخش در استان خراسان و مقایسه آن با وضعیت سایر استان های کشور می باشد . برای این منظور با کمک شاخص مزیت نسبی و با استفاده از اطلاعات مربوط به ارزش افزوده بخش کشاورزی و سهم آن در محصول ناخالص داخلی استان های کشور که توسط مرکز آمار ایران در سال 1385 منتشر شده است، شاخص مزیت نسبی ارزش افزوده بخش کشاورزی برای کلیه استان های کشور محاسبه شده و وضعیت استان خراسان نیز با سایر استان های کشور مقایسه می شود . همچنین به منظور محاسبه درجه توسعه اقتصادی بخش کشاورزی در استان های کشور، از اطلاعات 13 شاخص استفاده شده و با کمک شاخص موریس، درجه توسعه یافتگی بخش کشاورزی هریک از 28 استان کشور محاسبه شده و وضعیت استان خراسان در مقایسه با سایر استان ها بررسی می شود . نتایج تحقیق نشان می دهد که استان خراسان در زمینه فعالیت بخش کشاورزی از مزیت نسبی برخوردار بوده و رتبه پانزدهم را در بین سایر استان های کشور بدست آورده است . در زمینه توسعه بخش کشاورزی نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص توسعه بخش کشاورزی استان خراسان معادل 0/538 برآورد شده است و این استان در رده استان های توسعه یافته در بخش کشاورزی محسوب شده و رتبه سوم را از این لحاظ کسب نموده است . همچنین نتایج تحقیق بیانگر وجود رابطه مثبت و معنی دار بین شاخص های مزیت نسبی و توسعه اقتصادی بخش کشاورزی در استان های کشور می باشد .

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده بخش کشاورزی ، شاخص مزیت نسبی ، شاخص موریس ، استان خراسان