فضاهای شهری و تعامل اجتماعی نمونه موردی: میدان بهارستان تهران

ایدئولوژی و نگرش سیاسی هرحکومت یکی ازمهمترین مسائل روزدنیا هرجامعه به شمار می رود زیرا این نگرش برجنبه های مختلف یک شهر ازلحاظ کالبدی و فضای کارکردی و رفتارهای اجتماعی تاثیر گذار است دموکراسی به عنوان ایدئولوژی غالب ازدوجنبه هستی شناختی و روش شناختی قابل تعریف و تمایز است دررویکرد هستی شناختی دموکراسی به شیوه زیست و روش تفکر و ارتباطات پویای انسانی مدنظر است درحالیکه دموکراسی به شیوه روش شناختی البا به مشارکتهای سیاسی شهروندان شیوه جابجایی مسالمت امیز حاکمان می پردازد درمولفه اول دموکراسی ارتباطات غیراجبار امیز درفضای عمومی بروز پیدا خواهد کرد درصورتیکه شکل گیری وجه دوم وجود پارلمان احزاب و برگزاری انتخابات سیاسی و بطور کلی شکل گیری نهادها است که امکان وجه اول را فراهم سازد درمقاله زیر ارتباط بین مردم سالاری و فضاهای شهری ناشی ازاین تفکر بیان شده و درطی آن با استناد به نقش و کارایی مشارکت درمیادین موفق سیاسی ازدوران باستان تاکنون پرداخته شده است این چکیده حاصل پژوهشی است که بهطور خاص برروی میدانهای حکومتی انجام گرفته و درآن به عنوان نمونه میدان بهارستان تهران مورد بررسی قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

دموکراسی و مردم سالاری ، فضای شهری ، میدان ، مشارکت