تحلیل ویژگیهای کاربری های آموزشی به منظور ارائه الگوی بهینه مکانی ـ فضایی مطالعه موردی: شهربرده رشه

کاربری آموزشی یکی ازکاربریهای شهری استکه باید درمکان یابی آنها اصول و معیارهای ضروری را رعایت کرده تا بتواند به گونه درستی به شهروندان خدمت رسانی نماید موجب اسایش دانش اموزان شود و دربهبود شرایط جامعه نقش ایفا نماید عدم توجه به مکان یابی و تناسب کمی و کیفی مدارس باتعداددانش اموزان درشهرباعث نارسایی های ازقبیل دسترسی نامناسب عدم مطلوبیت عدم ظرفیت ناسازگاری و... شده است تصمیم گیری برای مکان یابی کاربریهای اموزشی ازآن جهت حائز اهمیت است که درالگوی توسعه شهرتاثیر قابل ملاحظه ای دارد لذا میتوان ازآن به عنوان ابزاری برای کنترل وتنظیم توزیع فضایی جمعیت و امکانات درشهر و کاش تمرکز که ازعوامل اصلی افزایش بارالودگی حمل ونقل و ترافیک و اتلاف انرژی ساکنین است استفاده کرد دراین تحقیق تلاش شده است با مطالعه برروی عوامل ومعیارهای موثر درمکان یابی مراکز اموزشی معیارهای فوق شناسایی شده و سپس ازقابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی مکان هایی برای ساخت مراکز جدید اموزشی درسطح شهر برده مناسب هستند شناسایی شود روشن است پیشنهاد استقرار مراکز جدید اموزشی دررابطه مستقیمی باسرانه های مورد نیاز اموزشی و ضرورت ارایه سرویسهای اموزشی درشعاع دسترسی قرارخواهند داشت بنابراین ویژگیهای مربوط به تراکم و سرانه کاربری اموزشی شهربرده رشه تحلیل شده تا بتوان درک مناسبی ازوضعیت آ« درشهر بدست آید

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، کاربری آموزشی ، شهربرده رشه ، GIS