بهره مندی ازانرژی پاک بااستفاده ازآموزه های معماری سنتی پایدار ایران

امروزه بحران ناشی ازمصرف بی رویه مواد و انرژی براثرافزایش الودگیهای وارد به محیط زیست به عنوان چالشهای پیشروی بشرمطرح است توجه به معماری سنتی پایدار درطراحی و ساخت ابنیه بشری به گونه ای که کمترین اسیب را به محیط زیست به همراه داشته باشد به عنوان راهکاری اجتناب ناپذیر فراروی بشر می باشد یکی ازسمبلهای معماری پایداری معماری سنتی ایران است مهمترین معیار درطراحی شهری و بناهای سنتی معماری ایران همراهی باآهنگ طبیعت استفاده ازانرژیهای تجدید پذیر و ساختن بناهایی با کمترین مصرف انرژی است اما عمده این راهکارها درچنددهه اخیر به فراموشی سپرده شده است درعوض معماری جدید و معاصر با زیاده روی درمصرف انرژیهای غیرقابل تجدید دارای اشکال است لذا ضروری است تا راهبردهای طراحی در ساختمانهای جدید و شیوه های ساخت و سازاینده باهدف کاهش مصرف انرژی و نیز کاهش الودگیهای زیست محیطی جهت گیری شود دراین مقاله سعی شده است تابابهره گیری ازروش تحقیق توصیفی تحلیلی به بررسی مولفه های معماری پایدار دربناهای سنتی ایران درمقایسه با بناهای جدید پرداخته شود یافت های پژوهش حاضر بیانگر این استکه روشهای طراحی استفاده شده دربناهای سنتی را میتوان به منزله الگوی بهینه و به عنوان راه حلی سبز درطراحی درنظر گرفت

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژی پاک ، معماری سنتی ، فناوری نو