استفاده ازگوگرد درروسازیهای آسفالتی به منظور کاهش هزینه ها

به دلیل ضعفهای ذاتی قیر و لزوم افزایش محدوده ی کاربری آن، امروزه بیشتر قیرهای راهسازی در دنیا با کمک مواد افزودنی مانند پلیمرها اصلاح می شوند. البته در ایران این مواد افزودنی اکثراً وارداتی و گران قیمت هستند در صورتیکه گوگرد ماده ای ارزان و در دسترس است و کیفیت و دوام آسفالت را به مقدار قابل توجهی افزایش می دهد. استفاده از گوگرد در ساختن روسازیهای آسفالتی در طول دهه گذشته در بسیاری از کشورها از توجه خاصی برخوردار بوده است. علت این امر افزایش قیمت مواد نفتی و کاهش تدریجی منابع هیدروکربوری و مهمتر از همه وجود گوگرد مازاد می باشد. اولین آزمایش کارگاهی جهت بررسی عملکرد روسازی گوگرد در سال 1974 در کشور کانادا انجام شد و برای اولین بار در ایران آسفالت گوگردی در دو قطعه 800 متری از راه در حال ساخت در محور قوچان – سبزوار به طور موفقیت آمیز اجرا گردیده است. از مجموع گزارش های مطالعه شده در مورد مقایسه خواص و عملکرد بتن آسفالتی معمولی و بتن آسفالتی گوگردی نتایجی از قبیل بهبود برخی مشخصات مکانیکی و افزایش مقاومت در مقابل شار دار شدن و کاهش ترک های عرضی، افزایش عمر و دوام آسفالت و از همه مهمتر کاهش هزینه ها در خصوص آسفالت گوگردی بدست آمده است.هدف اصلی از این مقاله شرح مشخصات فنی آسفالت گوگرد دار ، روش های اختلاط ، و همچنین بررسی جنبه های اقتصادی و امکان استفاده در راههای ایران است

کلیدواژه ها:

آسفالت گوگردی ، قیر ، روشهای اختلاط ، گوگرد