رابطهی بین بندهای پس از اظهارنظر در گزارش حسابرس و تجدید ارائهی صورتهای مالی

هدف اصلی این پژوهش، تعیین رابطهی بین بندهای پس از اظهارنظر در گزارش حسابرس و تجدید ارائهی صورتهای مالی است. بندهای پس از اظهارنظر، معمولا شامل بندهای تاکید بر مطلب خاص و سایر بندهای توضیحیو همچنین بندهای مربوط به وظایف بازرس قانونی است. از دیدگاه حسابرس، بندهای دارای آثار مالی بر صورتهای مالی که پس از اظهارنظر درج شده، آنقدر بااهمیت نبوده که نظر وی را تعدیل کند. بنابراین، چون تعدیلات کماهمیت به عنوان تعدیلات سنواتی شناسایی نمیشود و موجب تجدید ارائهی صورتهای مالی نمیشود؛ انتظار نمیرود که اقلام مقایسهای صورتهای مالی دورهی آینده، در رابطه با موضوعات مندرج در بندهای پس از اظهارنظرحسابرس تجدید ارائه شود. از اینرو، در این جستار، فرضهای نبود رابطهی معنادار میان بندهای پس از اظهارنظر در گزارش حسابرس با تجدید ارائهی صورتهای مالی و جود رابطهی معنادار میان بندهای پیش از اظهارنظر در گزارش حسابرس با تجدید ارائهی صورتهای مالی، آزمون شده است. برای آزمون فرضیههای این پژوهش، 172 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای1386 تا 1391 بررسی شد. یافتهها نشان میدهد که بین بندهای پس از اظهارنظر در گزارش حسابرس، با تجدید ارائهی صورتهای مالی، رابطهی مثبت و معنادار هست. افزون براین، نتایج نشان میدهد که بین تجدید ارائهی اقلام مقایسهای صورتهای مالی دورهی مورد گزارش حسابرس و تغییر حسابرس، با تجدید ارائهی صورتهای مالی رابطهی مثبت ومعنادار وجود دارد؛ اما، رابطهی بین دورهی تصدی حسابرس و تجدید ارائهی صورتهای مالی منفی و معنادار است. وجود رابطهی معنادار بین اندازهی حسابرس و تجدید ارائهی صورتهای مالی نیز، تایید نشده است.