بررسی رابطه افسردگی و اهمالکاری با خرده مقیاس های سازگاری در دختران دبیرستانی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه ی افسردگی و اهمال کاری دانش آموزان دبیرستانی دختر با چهار خرده مقیاس سازگاری دردبیرستان های شهر آمل در سال تحصیلی 94-93 بوده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی و با استفاده از تکنیک پیمایش انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دبیرستانی دختر پایه اول تا سوم در شهر آمل بوده است که5189 نفر بودند. تعداد نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان 358 نفر بر آورد گردید که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه افسردگی بک (SDI-II)، پرسشنامه اهمال کاری تاکمن (1991)، و پرسشنامه سازگاری بل (1961) بوده است. تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده، بهروش آزمون همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون به کمک نرم افزار SPSS-17 انجام شد. نتایج نشان داد: بین افسردگی و هر چهار زیرمقیاس سازگاری (سازگاری خانه، سازگاری سلامت، سازگاری عاطفی و سازگاری اجتماعی) رابطه معکوس معنادار وجود دارد؛ همچنین بین اهمال کاری و هر چهار زیرمقیاس سازگاری رابطه معکوس معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اهمال کاری ، سازگاری خانه ، سازگاری سلامت ، سازگاری عاطفی ، سازگاری اجتماعی