کارآیی شناخت درمانی مبتنی برذهن آگاهی در کاهش افسردگی بیماران کرونر قلبی

از مسائل مهمی که بیماران قلبی با آن روبرو هستند مشکلات روحی و روانی همچون افسردگی و اضطراب می باشد که تقریباً 65 درصد بیماران آن را تجربه می کنند و به همین سبب موجب تأخیر در بازگشت به کار، کاهش کیفیت زندگی و افزایش خطر مرگ می شود. بنابراین درمان این واکنش ها موجب تسریع در بهبودی و نیز افزایش طول عمر آنان خواهد شد که با توجه به جدی بودن اثرات اضطراب و افسردگی بر پیش آگهی سکته قلبی درمان آنها ضروری بنظر می رسد. این پژوهش، مطالعه ای آزمایشی ، دو گروهی و سه مرحله ای است که بر روی 40 مرد مبتلا به بیماری کرونر قلب که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند انجام شد. هدف از این پژوهش تعیین و مقایسه میانگین افسردگی مبتلایان قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله در دو گروه (کنترل و آزمایش) بود. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ی افسردگی بک بود و به منظور دستیابی به نتایج از نرم افزار19 SPSS و تحلیل کوواریانس استفاده شد. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل، بعد و در دوره پیگیری مداخله به کمک پرسشنامه ی افسردگی بک مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به یافته ها ملاحظه شد که افسردگی مبتلایان بعد و دو ماه بعد از مداخله کاهش قابل توجهی در مقایسه با قبل از مداخله داشته است و با سطح P<0/01 در گروه آزمایش تفاوت آماری معنی داری مشاهده گردید. با توجه به تأثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر میزان افسردگی مبتلایان و تداوم اثر آن، به کارگیری این روش در همه ی سطوح پیشگیری و درمان مبتلایان به بیماریهای جسمی ضروری بنظر می رسد.