گردشگری مذهبی، راهکاری برای بهبود اقتصاد روستایی مطالعه موردی(بخش احمد سرگوراب، شهرستان شفت)

امروزه به دلیل اثرات چشم گیری که فعالیت های گردشگری در اقتصاد مناطق پذیرنده گردشگران بر جای میگذارد، توجه فراوانی به این زمینه از فعالیت ها معطوف می گردد.در این رابطه انواع گردشگری در اقصی نقاط جهان مورد توجه مدیران و برنامه ریزان توسعه قرار گرفته و نقش مهمی را در رونق اقتصادی این نواحی ایفا نموده است. در این راستا و با توجه به موقعیت بخش احمدسرگوراب و وجود اماکن زیارتی و تفریحی، زمینه مناسبی برای شکل گیری اقتصادی پویا و توانمند فراهم می باشد. هدف از این تحقیق تبیین اثرات اقتصادی گردشگری مذهبی در بهبود وضعیت اقتصادی روستاهای بخش احمدسرگوراب شهرستان شفت است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیقی- تحلیلی بوده، .جامعه آماری شامل کلیه خانوار ساکن نقاط روستایی بخش احمد سرگوراب می باشند. بخش احمدسرگوراب دارای دو دهستان، شامل: دهستان چوبر واحمدسرگوراب است.که در مجموع دارایی 43 نقطه روستا می باشد.از بین این روستاها براساس روش نمونه گیری تصادفی 10 درصد روستاها ( 5 روستا)به عنوان روستاهای نمونه انتخاب شدند.این روستاها در مجموع دارای 246 خانوار جمعیت بوده که براساس روش نمونه گیری کوکران تعداد 130 خانوار، به عنوان خانوار نمونه انتخاب گردید. با این وجود پژوهش میدانی محقق در سطح صد و سی خانوار از ساکنین روستاهای مورد مطالعه در دو گروه، روستاییان ساکن در مناطق روستایی دارای مکان های زیارتی و روستاییان ساکن در روستاهای فاقد مکان های زیارتی، با طرح 58 گویه تبیین کنندهء پیامد های اقتصادی نشان می دهد که گردشگری مذهبی تاثیر زیادی بر بعد اقتصادی روستاهای بخش احمدسرگوراب داشته است. که این تاثیر در روستاهای دارای اماکن زیارتی از جمله روستاهای امامزاده ابراهیم، امامزاده اسحاق، و بابا رکاب بسیار شدیدتر از روستاهای فاقد اماکن زیارتی می باشد.از طرفی در روستاهای زرکام و والی که فاقد اماکن مذهبی بوده، اثرات گردشگری مذهبی بیشتر بر فعالیت های خاصی، چون فروش محصولات زراعی، دامی و خرید و فروش املاک مشهود می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری مذهبی ، اثرات اقتصادی ، امام زاده ابراهیم ، احمدسرگوراب ، روستای زیارتی