عوامل همگرایی و واگرایی در منطقه خلیج فارس
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,007
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GSWA01_072
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1392
چکیده مقاله:
نظریه پردازان همگرایی بطور عمده بر دو مطلب تکیه دارند. اول تاکید بر داوطلبانه بودن همگرایی و دوم عدم استفاده از زور در این فرایند (هنیجانزاده، 1384، 45) «منطقه ژئوپلیتیک بر پایه یک منطقه یا فضای جغرافیایی متجانس از حیث ساختاری یا کارکردی شکل می گیرد. همگرایی منطقه ای خلیج فارس با ژئوپلیتیک منحصر به فرد ایران و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس محقق می شود. چنانچه همگرایی منطقه ای در خلیج فارس، منطقه را از گرایش به سمت و سوی بحران محافظتظ می کند جمهوری اسلامی ایران نیز با مد نظر قرار دادن این منطقه ژئوپلیتیکی، کماکان در تلاش است منطقه را در مسیر همگرایی رهبری کند. طور کلی طرفداران همگرایی منطقه ای بر این باورند که تجانس های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و جغرافیایی و دیگر عوامل همگر کننده این امکان را به وجود می آورد که دولت های یک منطقه از منابع مادی و توانایی های اقتصادی یکدیگر با همکاری مشترک بهره گیری نمایند به این صورت که آنها می توانند کمبود های یکدیگر را از جهات مختلف تامین کرده و مکمل اقدامات سرمایه گذار و تولیدی یکدیگر باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمودرضا شهروی
کارشناسی ارشد رشته جغرافیای سیاسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :