اقلیم کردستان عراق: گشودن مرزهای ژئوپلیتیکی

هدف از نوشتن این مقاله تبیین مقاومت ضد ژئوپلیتیکی کردها بعد از تشکیل کشور عراق پس از جنگ جهانی اول است مقاومت ضد ژئوپلیتیکی کردها در عراق نتیجه ساختارهای تحمیلی بازیگران فرامنطقه ای است. ژئوپلیتیک تحمیلی قدرت های فرامنطقه ای در عراق بیش از نیم قرن است که مقاومت خشونت آمیز قومی و مذهبی را رقم زده است. کشور عراق قبل از هر چیز مخلوق سیاست ژئوپلیتیکی فرامنطقه ای است بنابراین رهبران این کشور همواره در ایجاد هویت ملی فراگیر با مشکل رو به رو بوده و تنها ابزارهای خشن را به کار برده اند در این کشور از زمان تشکیل ت افروپاشی رژیم بعث3، 20 درصد عرب سنی بر 60 درصد عرب شیعه و 20 درصد گروه قومی کرد و سایر اقوام حکومت رانده است. مشارکت ندادن کردها و اعراب شیعه در عراق به صورت مبارزات خشونت آمیز و مسلحانه در سرتاسر تاریخ عراق نمود پیدا کرده است. به نظر می رسد که اصرار بر تداوم مقاومت ضد ژئوپلیتیکی کردها در عراق در نتیجه شکست نیروهای صدام در سال 1991 در تهاجم متحدین به رهبری آمریکا در طی عملیات مرسوم به «طوفان صحرا» نوعی گشدگی مرزهای مسدود ژئوپلیتیکی را به دنبال داشته است. کردها بعد از صدور قطعنامه 688 شورای امنیت سازمان ملل متحد در تاریخ 5 آوریل 1991 و در سایه منطقه پرواز ممنوع توانسته اند به حداقلاز حقوق قومی و انسانی خود دست یابند. بعد از فروپاشی رژیم صدام حسین نیز کردها توانسته اند به یکی از بازیگران اصلی صحنه ژئوپلیتیکی عراق و منطقه تبدیل شوند. تحولات کردستان عراق از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران نیز دارای اهمیت ویژه است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

کردها ، عراق ، اقلیم کردستان عراق ، مقاومت ضد ژئوپلیتیکی ، منطقه پرواز ممنوع ، قطعنامه 688