نقش خلاقیت در شکلدهی معماری پایدار، نمونه موردی مرکز فرهنگی جوانان

درجهان کنونی توسعه به عنوان یکی ازبزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و به تبع آن ساخت وس از که جزو صنایع بزرگ دراستحکام نیروی انسانی می باشد شناخته شده است که باعث اسیب های جدی به محیط زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم شده و بربحران انرژی دامن زده است دراین میان معماران نیز همسو با سایردست اندرکاران درپی یافتن راهکارهای جدیدی برای تامین زندگی مطلوب انسان همسو با معیارهای زیست محیطی هستند که منجر به ایجادمبحثی جدیددرمعماری به نام معماری پایدار شده است که مهمترین سرفصلهای آن باعنوان معماری اکوتک معماری سبز و توسعه پایدار عنوان میشود معماری پایدار مانند سایرمقولات معماری دارای اصول و قواعدخاص خود است و سه مرحله کلی رادربرمیگیرد صرفه جویی درمنابع طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان ایچارچوب شامل قواعدی است که قطعات معمار را درهنگام طراحی محدود به خود کرده و امکان شکل گرفتن فرم های فضایی مطلوب دراندیشه ی طراح را سلب می کند تبعا این موضوع خلاقیت درمعماری را کاهش داده و فرم های ازپیش تعیین شده را به معماری شهرتحمیل می کند درتحقیق حاضر تلاش شده اتا با بررسی ویژگیهای معماری پایدارامکان بروز خلاقیت دراین سبک ازمعماری به طور خاص طراحی مراکز فرهنگی مورد بررسی قرارگیرد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، خلاقیت ، مراکز فرهنگی