پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره مکانی (SMCE) (مطالعه موردی: حوضه آبخیز شهرستان بن استان چهارمحال وبختیاری)

زمین لغزش ها در ایران از جمله بلایای طبیعی هستند که مورفولوژی را به طور ناگهانی بر هم می زنند و منجر به خسارت مالی و جانی زیادی می شوند. نظر به تاثیرات سویی که زمین لغزشها بر سکونت گاههای روستایی و شهری و منابع طبیعی دارند شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش امری بسیار ضروری برای جلوگیری از جنین خسارتهایی بشمار می آید. هدف تحقیق حاضر برقراری ارتباط بین زمین لغزش و فاکتورهای محیطی تاثیر گذار در وقوع آن و تهیه نقشه حساسیت زمین لغزش، با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره مکانی است. نقشه عوامل مختلف با استفاده از تصاویر ماهواره ای، نقشه های موضوعی و بازدید های صحرایی تهیه شده و درختواره عوامل و محدودیتها در نرم افزار ILWIS طراحی گردید. نقشه های زمین شناسی، شیب، کاربری اراضی و فاصله جاده، رودخانه و فاصله از چشمه به عنوان عوامل و نقشه شیب به عنوان محدودیت به سیستم معرفی شدند. پس از وزن دهی به عوامل و زیر عوامل، نقشه حساست به زمین لغزش منطقه به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی خطر زمین لغزش ، ارزیابی چند معیاره مکانی ، ILWIS