اولویت بندی معیارهای تفرجی در برنامه ریزی پارک از طریق بررسی چگونگی تقاضا برای تفرج و استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی پارک گمبوعه اهواز)

لزوم وجودفضای سبز درکنار بخش فیزیکی و بی جان شهرها درراستای ایفای نقش های متعدداز قبیل کارکردهای کالبدی ،زیست محیطی ، روانشناختی واجتماعی امری بدیهی است. ویژگیهای خاص پارک جنگلی گمبوعه در کنار عواملی نظیرموقعیت جغرافیائی و قرارگیری در نزدیکی آن درشهر اهواز به عنوان یکی از مهمترین مجموعه جنگلی و فضای سبز منطقه ، برای جذبگردشگران ، اهمیت آن را بیش از پیش نمایان می سازد، که آنچه در تدوین اهداف ضروری می باشد توجه به نقش ، عملکرد، مقیاسپارک و شرایط اکولوژیکی خاص آن است. اجرای برنامه ی صحیح، که مستلزم شناخت کافی از این منبعطبیعی است، میتواند استعدادهای بالقوه ی محل را به فعل درآورد و سهم این منبع را در توسعه ی پایدار کشور نشان دهد .برنامه ریزی واولویت بندی تصمیم گیری، در رابطه با مسایل مربوط به پارک ، زمانی که با چندین معیار و هدف برای توسعه ی پایدارسروکار داریماهمیت زیادی پیدا میکند. بنابراین ، در این مطالعه برای اولویت بندی معیارها در جهت اجرای فعالیت های تفرجی ، برای دستیابیبه توسعه ی پایدار، ازروش تصمیم گیری چند معیاره استفاده شد. داده های مورد نیاز مطالعه از طریق تکمیل پرسشنامه و نظرهایمتخصصان پارک جنگلی به دست آمد .نتایج نشان داد که توجه به منابع طبیعی و حفاظت از منابع موجود در بخشهای مختلف پارک ،در درجه اول اولویت برای برنامه ریزی در راستای توسعه پایدار است.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چندمعیاره ، طراحی ، سیستم اطلاعات جغرافی ایی ، برنامه ریزی