تعیین میزان آفلاتوکسین (B1 و کل ) واکراتوکسین در آردگندم استان مازندران در سال 1388

از بین 16 کارخانه آرد سازی واقع دراستان مازندران 7 کارخانه به طور تصادفی انتخاب شدند. با توجه به میزان تولید کارخانه وتعداد بسته های آرد (40کیلویی) موجود در انبارف طبق جدول اعلام تصادفی ، ازهرکارخانه 10 نمونه نیم کیلوئی، گرفته شد. نمونه های گرفته شده از نظر وجود سموم آفلاتوکسین (نوع B1 و کل ) و اگراتوکسین (نوع A) مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت تعیین وجود و مقدار سموم از روش بیولوژیکی Elisa استفاده شد. در این آزمون از یک آنزیم متصل شده به آنتی ژن یا آنتی کور استفاده می شودف که این آنزیم با یک ایزوتوپ رادیو اکتیو نشان داده شده است. نتایج حاصل توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مطالعه حاضر نشان داد که تمامی آردهای کارخانه های مورد مطالعه دارای آلودگی به آفلاتوکسین و اکراتوکسین بودند. در یکی از کارخانه ها آلودگی به مایکوتوکسین های مورد مطالعه بیشتر از حدمجاز تعیین شده توسط استاندارد بود. براساس استاندارد ارائه شده بوسیله اداره استاندارد ایران حداکثر میزان مجاز افلاتوکسین B1 و اکراتوکسین درنمنه های آرد مصرفی انسان 5 ppb و برای آفلاتوکسین کل ppb15 است. درمطالعه حاضر مشخص شد که 24/28 درصد نمونه ها دارای آلودگی بیشتر از حد مجاز به آفلاتوکسین B1 بودند. این رقم درمورد آفلاتوکسین کل 11/42 درصد و برای اکراتوکسین 14/28 درصد است. اما با توجه به متوسط آلودگی در بین 10 نمونه گرفته شده درکارخانه ها مشخص شد که تنها یک کارخانه ازبین 7 کارخانه مورد مطالعه دارای آلودگی بیشتر از حد مجاز بود. یافته ها نشان می دهد که درنمونه های گرفته شده از یک کارخانه دارای میزان آلودگی های متفاوتی بودند. با درنظر گرفتن این موضوع که گندم به عنوان پرمصرف ترین غله در سطح کشور مطرح می باشد، آلودگی به مایکوتوکسین ها در آردها می تواند مورد توجه جدی قرار گیرد.