اولویت بندی حوزه های مدیریت مصرف انرژی در بنگاه های صنعتی بر اساس معیارهای ایزو 10005 با استفاده از از روشهای اولویتبندی چندمعیاره AHP و AHP-TOPSIS

رشد مصرف انرژی، خطر اتمام سریع منابع فسیلی و تهدیدهای زیست محیطی را به دنبال دارد. سیستم مدیریت انرژی 1 میتواند یک ابزار مهم در صنایع برای صرفهجویی و بهبود عملکرد انرژی باشد. از آنجا که دانش این سیستم مبحثی نوین است و بسیاری از صاحبان صنایع، استقرار آن را یک پروژه سودآور تلقی نمیکنند مگر اینکه به اثربخشی سریع نائل شوند، لذا یکی از موضوعاتی که اهمیت پیدا میکند اولویت بندی بهبود عملکرد در حوزه مصرف در یک بنگاه صنعتی است. مسائل مربوط به انرژی عموما اهداف چندگانه نظیر عوامل اقتصادی، فرهنگی،سیاسی و زیست محیطی را دربرمی گیرند . به همین علت به روش هایی نیاز است که بتواننداین معیارهای درگیر با یکدیگر را هم زمان لحاظ کنند مقاله پیش رو با استفاده از دو روش AHP و AHP-TOPSIS چهار معیار فوق را بررسی و در چهار بنگاه صنعتی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است و سپس نتایج حاصل از دو روش با هم مقایسه شده است. نتایج حاصل از هر دو روش نشان میدهد برای یک بنگاه صنعتی، معیار اقتصادی بیش از سایر معیارها حاثز اهمیت است و اقدامات بهبود عملکرد در ممیزی، مصرف و تأمین تجهیزات انرژی در حوزه گاز طبیعی نسبت به انرژی الکتریکی، گازوئیل و خورشیدی دارای اولویت بالاتری است و نتایج حاصل از مقایسه دو روش نیز نشان می دهد رتبه بندی بر اساس هر دو روش یکسان است اما روش AHP-TOPSIS میتواند به تعدیل امتیازات حاصل از روش AHP کمک نماید و رتبهبندی نسبی واقعیتری را به نمایش بگذارد.

کلیدواژه ها:

ممیزی انرژی ، بهبود عملکرد انرژی ، AHP ، AHP-TOPSIS