جایابی بهینه منابع تولید پراکنده در سیستم های توزیع واقعی با هدف کاهش تلفات و بهبود پروفایل ولتاژ

امروزه با توجه به گسترش درخواست انرژی الکتریکی ، به کارگیری منابع تولید پراکنده جهت کاهش تلفات و بهبود پروفایل ولتاژ مورد توجه واقع شده است . از جمله مشکلات شبکه های توزیع پراکنندگی مشترکین و فاصله زیاد آنها از پست های فوق توزیع می باشد که باعث افت ولتاژ در نقاط انتهائی شبکه شده و افزایش تلفات را در پی خواهد داشت . با جایابی بهینه منابع تولید پراکنده تا حدودی می توان این مشکلات را برطرف نمود. جایابی بهینه با استفاده از روش های مختلفی صورت می پذیرد که بخش وسیعی از این روش ها هوشمند می باشند و در این روش ها هدف مینیمم کردن تابع هدف است . در این مقاله از الگوریتم ژنتیک (Genetic Algorithm) جهت جایایی بهینه واحدهای تولید پراکنده ، به منظور رفع مشکلات مطرح شده استفاده می شود. روش ارائه شده بر روی یکی از فیدرهای شبکه توزیع واقعی اجرا شده است و هدف اصلی آن بهینه نمودن دو پارامتر پروفایل ولتاژ و تلفات سیستم می باشد ، به این نوع توابع ، توابع چند هدفه (multi objective function) گفته می شود. پس از اجرای الگوریتم پیشنهادی بر روی سیستم توزیع واقعی و تعیین تعداد ، ظرفیت و مکان بهینه واحدهای تولید پراکنده . نتایج شبیه سازی کارآیی این روش را نسبت به روش های مشابه در بهبود پروفایل ولتاژ و کاهش تلفات سیستم نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

جایابی منابع تولید پراکنده ، تلفات ، پروفیل ولتاژ ، الگوریتم ژنتیک