بررسی میزان و نوع استفاده از انرژی خورشیدی در معماری و ساختمان و تأثیر آن بر توسعه ی پایدار معماری ومحیطی، (نمونه موردی شهر اهواز در استان خوزستان)

اقلیم و معماری دو یار جدا ناشدنی در مباحث زیست محیطی و انرژی هستند. طراحی های اقلیمی و همساز با اقلیم از گذشته های دور نقشی تأثیر گذار بر میزان آسایش بناها و ساختمان های سنتی و قدیمی در جهان داشته اند. در این میان معماری سنتی و قدیمی ایرانی بهترین نمونه برای اثبات این مطلب می باشد. در قرن حاضر و با مسئله ی کمبود انرژی های فسیلی و همچنین میزان آلودگی روزافزون این نوع انرژی ها و از طرفی با مطرح شدن مباحث مربوط به توسعه ی پایدار محیطی و استفاده از انرژی های پاک میزان توجه به مسئله ی استفاده از انرژی های تجدید پذیر و غیر آلوده صد چندان گشته است. این انرژی ها که شامل انرژی آب، باد، خورشید، زمین گرمایی و ... می باشند که از میان این انرژی های پاک امروزه انرژی خورشیدی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. شاید این امر به دلیل فراوانی وجود این نوع انرژی و در دسترس بودن آن در همه جا و برای همگان می باشد. با توجه به اینکه کشور ما ایران نیز از لحظ میزان دریافت انرژی خورشیدی جزء مناطق و کشور های غنی می باشداین مسئله میتواند برای محققین معماران و مسئولین بسیار حائز اهمیت و قابل توجه باشد. این مقاله سعی دارد به بررسی نحوه ی کارکرد و استفاده از انرژی های خورشیدی پرداخته و با توضیح راجع به انواع باطری ها و آبگرمکن های خورشیدی و نحوه ی عملکرد و نوع استفاده از آنها به بررسی میزان آشنایی مردم در استفاده از این انرژی پاک در شهر اهواز واقع در استان خوزستان بپردازد و با پیشنهاد و ارائه ی راهکارهایی برای استفاده ی بهتر و بیشتر از این انرژی پاک و نحوه ی تنظیم شرایط اقلیمی و محیطی شهر اهواز با استفاده از راهکارها و پیشنهادهای معماری بپردازد. لازم به توضیح است که نوع این تحقیق کاربردی می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، اقلیم ، آب و هوا ، انرژی خورشیدی ، باطری خورشیدی