توسعه پایدار در بستر فن آوری؛ مصادیق و نمونه ها

توسعه پایدار، از جمله مفاهیمی است که امروزه توجه بسیاری از صاحبنظران مجامع علمی را به خود جلب نموده است. این مفهوم، در بستر منابع مالی، طبیعی و انسانی سعی دارد تا ضمن گسترش بهبود سطح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، توسعه پایدار انسانی را نیز به ارمغان آورد. بر این اساس، کوشش های بسیاری پیرامون موازنه ی دقیق میان نیازهای امروز و فردا، همگام با التفات به حقوق آیندگان و عدالت اجتماعی برای باشندگان، صورت پذیرفته تا بهبود در سطوح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را ممکن سازد. با این وجود، تنها پاره ای از این تلاش ها، تحقق یافته و برخی دیگر، هنوز چند گامی تا رسیدن به واقعیت، فاصله دارند. لذا در این نوشتار، برآنیم تا با هدف ضرورت پرداختن به مسایل اکولوژیکی و بیو تکنولوژیکی، با چاشنی تخیل، اندکی به آینده بازگردیم و راه حل های تازه ای را بررسی نماییم که پیش روی انسان فرداست. پیشرفت های نوینی که بر پایه ی اکوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و معماری سبز بنا نهاده شده است و این قابلیت را دارند که در آینده ای نزدیک به واقعیت بپیوندند. برای این منظور، به بررسی چند نمونه از تلاش های جدید صورت گرفته در حوزه ی پایداری خواهیم پرداخت. روش تحقیق این پژوهش با توجه به ماهیت بحث به صورت توصیفی- تحلیلی و در بستر مطالعات کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

اکوتکنولوژی ، توسعه ی پایدار ، پیشرفت های نوین ، معماری سبز