بررسی تصفیه پذیری فاضلاب بیمارستانی توسط بیوراکتور غشایی مستغرق با تاکید بر حذف نیتریت، نیترات و فسفات

فاضلابهای بیمارستانی از نقطه نظر دارا بودن میکروارگانیزم‌های بیماریزا، مواد رادیو اکتیو و مواد زائد داروئی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند و دفع آنها بدون تصفیه به محیط می‌تواند خطرات جدی برای بهداشت همگانی دربر داشته باشد. از مهمترین آلاینده‌های محیط‌زیست می‌توان از نیتریت‌، نیترات و فسفات نام برد. این ترکیبات در فاضلاب بیمارستانی بوفور یافت می‌شوند، لذا حذف این مواد و جلوگیری از تخلیه آنها به محیط‌زیست ضروری است. از جدیدترین تکنولوژی‌های تصفیه فاضلاب ترکیب سیستم‌های غشایی و بیولوژیکی است که از آن جمله می‌توان به بیوراکتورهای غشایی اشاره کرد. بیوراکتور غشایی(Membrane Biological Reactor) MBR، ترکیبی از فرآیند لجن‌فعال و جداسازی غشایی را بیان می‌کند. این تحقیقات بر روی فاضلاب بیمارستانی و با استفاده از پایلوت MBR جهت بررسی میزان کارایی پایلوت آزمایشگاهی MBR در مقایسه با سیستم لجن‌فعال بکار گرفته شده در تصفیه‌خانه بیمارستان جهت حذف ترکیبات و آلودگی‌های فاضلاب بیمارستانی صورت گرفت. مراحل اجرایی و عملی این تحقیق با بکارگیری فاضلاب حقیقی و به صورت پیوسته در محل تصفیه‌خانه بیمارستان بابل کلینیک واقع در شهرستان بابل انجام گرفت. پایلوت MBR به فرآیندهای بیولوژیکی اجازه فعالیت در SRT طولانی (در این تحقیقات 62 روز) داده و به این ترتیب غلظت MLSSدر تانک هوادهی به بالای 6000 میلی‌گرم در لیتر افزایش یافت. این SRT طولانی مدت اجازه رشد باکتری‌های نیتریفایر را می‌دهد و در نتیجه میزان حذف بسیار بالایی از نیتریت، نیترات و همچنین کاهش فسفات را خواهیم داشت. میزان حذف 89 درصد از نیتریت‌ها و 87 درصد از نیترات‌ها توسط آزمایشات گوناگون به اثبات رسید. همچنین کاهش میزان فسفر خروجی به زیر1 mg/l مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

فاضلاب بیمارستانی ، بیوراکتور غشایی(MBR) ، نیتریت ، نیترات ، فسفات