بررسی کارکردهای فضای سبز و جایگاه آن در برنامه ریزی و مدیریت شهری

با افزایش جمعیت و افزایش تردد و رفت و آمد خودروها و ساخت و سازها، فضاهای سبز از اجزای اصلی زندگی شهرنشینی و در نتیجه برنامه­ریزی و مدیریت و نیز طراحی شهری محسوب می­شوند. فضاهای سبز شهری بر اساس کارکردهای متنوع خود می­توانند نقش برجسته­ای در ارتقا کیفیت زندگی شهروندان ایفا کنند و از این رو به عنوان عامل کلیدی در پایداری یک شهر محسوب می­شوند. امروزه، جایگاه فضای­سبز در برنامه­ریزی و مدیریت شهری، تنها بدلیل فواید اکولوژیکی آن نیست، بلکه با شناخت قابلیت و کارکرد فضای­سبز در زمینه­های اجتماعی و اقتصادی، اهمیت وجود آن در محیط شهری بیش از پیش گردیده است و از جمله مهمترین اولویت­های مهم در طراحی و مدیریت شهری قرار گرفته است. بنابراین، ترکیب فضای­سبز شهری و برنامه­ریزی شهری می­تواند کارکردها و اهداف اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی فضای­سبز را تضمین نماید. بر این اساس، مقاله­ی حاضر سعی دارد با مروری بر عمده کارکردهای فضای­سبز در محیط شهری در قالب کارکردهای اکولوژیکی، اجتماعی و اقتصادی، نقش و جایگاه آن را در برنامه­ریزی و مدیریت شهری مورد بررسی قرار دهد. در ارائه هر یک از کارکردها، اثرات مهم فضای­سبز به تفکیک توضیح داده شده است که با شناخت و درک هر یک از این اثرات می­توان استفاده­ی بهینه از فضای­سبز در طراحی و مدیریت شهری نمود. بررسی هر یک از این کارکردها لزوم و ضرورت توسعه­ی هر چه بیشتر انواع فضاهای سبز در فضاهای شهری جهت رسیدن به توسعه­ی پایدار در شهرها را نشان می­دهد.

کلیدواژه ها:

فضایسبز ، کارکرد اکولوژیکی ، کارکرد اجتماعی ، کارکر د اقتصاد ، برنامه ریزی ومدیریت شهری