پیشنهاد ساختار مسئولیت اجتماعی شرکتها در صنعت نفت ایران: داوطلبانه یا اجباری

از ابزارهای تحقق توسعه پایدار و جمع بین منافع سرمایهگذار با منافع جوامع محلی، تعامل بین دو حوزه اجتماع و محیطزیست میباشد. بیشک این تعامل در مفهوم مسئولیتاجتماعی شرکتها تجلی مییابد. امروزه بسیاری ازشرکتهای نفتی خود را متعهد به رعایت مسائل اجتماعی و زیستمحیطی در مناطق عملیاتی میدانند. بدینروی گزارشهای سالیانهای در زمینه اقدامات مرتبط منتشر میکنند. مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت دارای ابعاد زیستمحیطی، اجتماعی و حقوق بشری میباشد. چنانچهشرکتهای ملی ایران بخواهند به مثابه یک بنگاه تجاری در عرصه سرمایهگذاری بینالمللی فعالیت نمایند، برای بهرهمندی از مزایای اجرای این الزامات ازقبیل تامینمالی از ناحیه بانکها و موسسات مالی تراز اول، بیمه پروژهها و کسب شهرت مطلوب بینالمللی نیازمند پایبندی به این بایدهای فراقانونی میباشند. بدیهی است برای پرهیز از اجرای سلیقهای این مفهوم و امکان تخصیص بودجه بیتالمال، تدوین یک چارچوب قانونی حاوی ملاکهای اجرایی کلان ضمن لحاظ ماهیت داوطلبانه این نهاد از ضروریات محسوب میگردد

کلیدواژه ها:

توسعهپایدار و صنعت نفت ، مسئولیتاجتماعی ، داوطلبانه یا اجباری بودن