اثربخشی درمان فراشناختی گروهی بر باورهای فراشناختی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان فراشناختی گروهی بر باورهای فراشناختی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر پرداخته است. این پژوهش یک پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد که در آن از دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های دولتی آزاد اسلامی واحد تبریز و واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی می باشد که مطابق با ملاک های ویرایش چهارم کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انتخاب شده بودند که برای درمان به مراکز مشاوره دانشگاه های مذکور مراجعه کرده بودند. از بین جامعه فوق 20 نفر (10 نفر گروه ازمایش و 10 نفر گروه کنترل)، (10 نفر دختر و 10 نفر پسر) با استفاده از مصاحبه ساختار یافته بالینی برای اختلالات روانی (SCID-I/CV) ، پرسشنامه استاندارد باورهای فراشناخت (MCQ-30) ، مقیاس اختلال اضطراب فراگیر (GADS) و پرسشنامه اضطراب بک (BA-21) انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. دامنه سنی آزمودنی ها بین 18 تا 30 سال با میانگین 27/78 و انحراف استاندارد 2/60 بود. درمان فراشناختی گروهی در 10 جلسه 120 دقیقه ای طی 2 ماه در گروه آزمایش انجام گرفت و شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. تمام آزمودنی ها ذقبل و بعد از درمان و در دوره پیگیری سه ماهه پرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمودند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره پزوهش حاضر نشان داد که درمان فراشناختی گروهی اثر معنی داری بر کاهش باورهای فراشناختی منفی دارد و نیز این شیوه درمانی تاثیر متفاوتی بر زیر مولفه های باورهای فراشناختی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارد. همچنین نتایج نشان داد که درمان فراشناختی گروهی به اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تاثیر معنی داری دارد. نتایج ذکر شده در مرحله پیگیری حفظ شدند.

کلیدواژه ها:

درمان فراشناختی گروهی ، باورهای فراشناختی ، اضطراب ، اختلال اضطراب فراگیر