رویکرد اسلام در قبال شبیه سازی انسان

امروزه تحقیقات در مورد سلول های بنیادین پیشرفت های چشم گیری کرده است که کم و بیش در اخبار می بینیم و می شنویم. اما آیا واقعیت به درستی گفته می شود؟ در اخبار معمولاً از شبیه سازی ژنتیکی پستانداران مثل موش، گوسفند و خوک چیزهایی می آید، اما جز اندکی در مورد شبیه سازی انسان گفته نمی شود. شبیه‌سازی انسان، به استناد ضرورت کارهای تحقیقاتی برای شناخت و درمان بیماری‌ها، نمی‌تواند مانع از خطرات عظیم و بالقوه‌ی این عمل برای آینده‌ی جامعه‌ی بشری شود. قانونی شدن این امر، زمینه‌ی تبدیل عمل زاد و ولد انسان به نوعی تولید صنعتی که در آن کودکان به اشیای دستکاری شده و محصولات مطابق با خواست و اراده‌ی ما، تبدیل خواهند گشت را فراهم می‌آورد. بحث بلاتکلیفی چنین کودکی به این دلیل، مهم است که اگر شبیه سازی، به تولید انبوه برسد، چنین کودکانی البته باید مثل سایر انسانها حقوقی داشته باشند؛ و گرنه مشکلات فراوانی ایجاد می شود و باید جلوی تولید چنین موجودی را گرفت؛ حتی بعضی فقهای محترم و حقوقدانان که اصل شبیه سازی را حرام نمی دانند (حکم اولی)، به دلیل عوارض سوئی که تولید چنین موجودی در پی خواهد داشت با آن مخالفت می کنند.در مقاله حاضر رویکرد اسلام(دیدگاههای فقهای عام و خاص) در قبال مساله شبیه سازی انسان بررسی خواهد شد.