پیشنهادهایی کاربردی جهت بهبود آموزش مهندسی در دانشگاههای ایران از منظر ماهیت دانش مهندسی

در این تحقیق ابتدا سعی شده است ماهیت دانش مهندسی تبیین شود، سپس با استفاده از آن و با نگاه به وضعیت کنونی آموزش در دورههای مهندسی ایران، پیشنهادهایی کاربردی جهت اصلاح ارائه شود. برای تبیین دانش مهندسی از نسبت بین علم و دانش مهندسی که نسبت عموم و خصوص منوجه است، استفاده کرده ایم. با این نسبت اگر تفاوتها و شباهتهای ایندو مشخص شود، در حقیقت ماهیت دانش مهندسی تبیین شده است. تفاوتهای مهم بین علم و دانش مهندسی: عدم امکان بیان بخشهایی از دانش مهندسی بصورت گزاره، هویت هنجاری دانش مهندسی و غایتهای متفاوت ایندوست. در مورد شباهتها، رشد علم و دانش مهندسی و تاثیرات متقابل آنها بر یکدیگر باعث پدیدآیی زمینهی مشترکی بین ایندو تحت عنوان علوم مهندسی شده است. علوم مهندسی از حیث ویژگیها با بقیه علوم متفاوت است. دو الگو و نظام هم برای توصیف محتوای دانش مهندسی ارائه شده است. الگوی وینسنتی که دانش مهندسی را در 6 دستهی: مفاهیم بنیادین طراحی، ضوابط و مشخصات طراحی، ابزارهای نظری، داده های کمی، ملاحظات عملی و دانش فرآیندی برمیشمرد. الگوی دوم، الگوی دیوریز است که برای دانش مهندسی 15 جنبهی: ریاضیاتی، مکانی، جنبشی، فیزیکی، زیستی، حسی، منطقی، تاریخی، زبانی، اجتماعی، اقتصادی، زیباییشناختی، قانونی، اخلاقی و خالص را قائل است. در بخش پایانی پیشنهاده ایی کاربردی جهت اصلاح سیستم آموزش مهندسی در دانشگاههای ایران به این شرح داده شده است: گنجاندن درسی به نام فلسفه فناوری به عنوان یکی از دروس اصلی دورههای مهندسی، بررسی شخصیتی داوطلبان رشته های مهندسی، جدی گرفتن آموزش در حین کار در دورههای مهندسی، تاثیر دادن هویت هنجاری دانش مهندسی در آموزش آن، تاثیر دادن هویت بین رشته ای دانش مهندسی در آموزش آن

کلیدواژه ها:

علم ، فناوری ، دانش مهندسی ، علوم مهندسی ، آموزش مهندسی