بررسی و ارزیابی عملکرد چالش های موسسات فرهنگی و هنری تهاجم فرهنگی یا تبادل فرهنگی

در میان انواع هجوم های غیر نظامی دشمنان ، هجوم فرهنگی از همه آنها خطرناکتر و خسارت بارتر است . زیرا در این نوع حمله ، دشمن با ترویج فساد و فحشا ، افکار عمومی به ویژه افکار و اخلاق نسل جوان را منحرف و آلوده کرده ، ارزشها و آرمانها ی مقدس دینی ، عزت و شرف مسلمانان را مورد هجوم قرار می دهد تا مسلمانان را همرنگ خود کرده و در نتیجه راه نفوذ و سلطه اش را هموار سازد . مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب علیه اسلام و مسلمانان نیز از مصادیق بارز جهاد فرهنگی با دشمنان دین خدا در عصر حاضر است چرا که آنان هماهنگ با هم در تلاش اند تا از هر راه ممکن ، ابتذال فرهنگی و مفاسد اخلاقی را در میان مردم به ویژه نسل جوان رواج داده و با اغفال جوانان آنان را به بی دینی و بی توجهی نسبت به ارزشهای اسلامی بکشانند . اینجاست که مسئولیت عموم مسلمانان متعهد و در راس آنان مسئولان فرهنگی ، نسبت به انجام کارهای فرهنگی بسیار سنگسن تر می شود و باید با آمادگی و حساسیت بیشتری در صحنه فرهنگی حضور یابند و علاوه بر مقابله با فرهنگ مبتذل وارداتی و ابطال آن از راه معقرل و منطقی ، معارف حیات بخش اسلام ناب را جایگزین آن کرده ، گسترش دهند .تفاوت عمده ی تهاجم فرهنگی با تبادل فرهنگی در این است که در تهاجم برای فرهنگ مورد هجوم امکان انتخاب وجود ندارد .جلوه های تهاجم فرهنگی را می توان به دو دسته ی بیرونی ، همچون تلاش برای دین زدایی ، ایجاد روحیه ی خود باختگی فرهنگی ، ترویج افکار و اندیشه های غربی و … و درونی همچون ، عقب ماندگی علمی و صنعتی ؛، فقر اقتصادی ، غفلت کارگزاران فرهنگی و … تقسیم کرد در این مقاله ضمن بررسی جلوه های فوق ، راهکارهای برای مبارزه با تهاجم فرهنگی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، تهاجم فرهنگی ، فرهنگ پذیری ، تبادل فرهنگی ، عقب ماندگی علمی و صنعتی ، بی دینی و بی توجهی