رویکردهای عمده در حوزه یاددهی یادگیری

پژوهش در مورد فرایندهای یاددهی یادگیری از مطالعات مربوط به ابعاد روان شناختی ، اجتماعی و فیزیولوژیک فرآیند آموزش سرچشمه گرفته است. شناخت و درک مدل های مرتبط با فرایندهای یاددهی یادگیری یکی از - پیشرفت های اساسی روان شناسی در قرن بیستم است . بندورا رفتار و انگیزش انسان را پی آیند باورهایی می داند که انسان ها از خود دارند، که سازه هایی کلیدی در کارکرد و کنترل شخصی است . نظام خود برآیند کنش دوسویی شخص و منابع مؤثر پیرامونی است . بر پایه نظریه شناختی اجتماعی بندورا، خوداندیشی میانجی دانش و کنش است و افراد با خوداندیشی، تجربه ها و فرآیندهای اندیشه خود را ارزیابی می کنند. دانش، توان مندی و پیروزی های گذشته پیش بینی کننده های ضعیف پیروزی در آینده است. چون باورهای افراد درباره توانایی ها و پیامدهای تلاششان به گونه ای نیرومند بر رفتار انسان اثر می گذارد . اهمیت یادگیری برای سازگاری و بقای انسان و تغییر الگوهای آموزشی و اهمیت یافتن مدرسه و ایجاد سیستم آموزش و پرورش جدید نقش مهم فرایند یاد دهی یادگیری در مدارس – آشکار است به گونه ای که تمامی فعالیت های آموزش و پرورش در جهت بستر سازی مناسب برای تحقق این فرایند می باشد ، بنا براین آسیب شناسی این فرایند ، به منظور شناخت کمبود ها و موانع برطرف نمودن اشکالات موجود امری لازم و ضروری است .