شناسایی عوامل موثر در اندازه گیری سرمایه فکری دانشگاه ها مطالعه موردی :دانشگاه فردوسی

پیش زمینه و هد : ف پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر در اندازه گیری سرمایه فکری دانشگاه فردوسی انجام شده است.. در مرحله اول تحقیق به منظور شناسایی اجزا و مولفه های سرمایه فکری دانشگاه، بر پایه مبانی نظری مرتبط با سرمایه فکری روش مصاحبه نیمه ساختار یافته اجرا شد. در این مرحله از تحقیق نمونه گیری از جامعه تحقیق به صورت هدفمند و با استفاده از شاخص های انتخاب نمونه مانند داشتن اطلاعات کافی در مورد موضوع تحقیق و یا تجربه شخصی در رابطه با موضوع تحقیق انجام شد. در پایان مرحله اول چهار سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه و سرمایه نوآوری که برخاسته از مبانی نظری و تجربی تحقیق بودند مورد تایید گروه مصاحبه شونده قرار گرفتند.در مرحله دوم برای اندازه گیری هر کدام از عوامل مدل مفهومی تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شد که پس از رواسازی و اعتباریابی، پرسشنامه به صورت نهایی بر روی 634 نفر از اعضای نمونه تحقیق اجرا شد. تعداد 303 پرسشنامه در تحلیل های آماری مورد استفاده قرار گرفت و مدل مفهومی تحقیق آزمون شد روش و ابزار تحقیق: روش پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل - کلیه کارشناسان 363 تن و مدیران 46 تن دانشگاه فردوسی بوده است. همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده است. یافته ها:ن تایج بدست آمده نشانداد که چهار عامل سرمایه انسانی،سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه و سرمایه نوآوری و یازده مولفه شایستگی، مهارت و توانمندی،انگیزش،نگرش،زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات،فرایندهای داخلی،سیستم و ساختار سازمانی، روابط با ارباب رجوع،همکاری و شبکه سازی،مکانیزم نوآوری و فرهنگ نوآوری نقش بالای آنها در اندازه گیری سرمایه فکری دانشگاه ها دارند.

کلیدواژه ها:

اندازه گیری ، سرمایه فکری ، دانشگاه ها ، دانشگاه فردوسی