مفهوم محیطی،آموزشی و حرفه ای پایدار

هرمعماریاهرشخصی که پیکره ی ساختمانی را درسازش بادستورها و نمونه های طرح و اج رای ازپیش تعیین وتدوین شده برپای میدارد و بنایی را هماهنگ و با بناهای موجود درمیان آنها یادرکنار آ«ها جای میدهد به رغم آزادگی ها و آزادیی هایی که میتواند درتدوین شکل و مفهوم بنا داشته باشد به محیط کم و بیش خشنی که ازمجموعه ی روابط اقتصادی اداری تولیدی ساخته و پرداخته شده و حاوی فرهنگ خاص خود نیز هست بی توجه نمی ماند به میل یا با اکراه براساس مصلحت اندیشی و صرفه جویی یا براساس الزام های یکه زاده ی قوانین و مقررات ساختمانی حاکم برمحیط اند معمار یا شخص برپاکننده ی یک پیکره ساختمانی درجایی که ساخت و ساز به ثمرهرنوع کاربری ملزوم به توسعه پایدار و به معنای تفکر پرامون کاربریهای آتی بسط و گسترش آن و پاسخ به نیازهای درحال تغییر درآینده می باشد حرکت می کند و داده هایی را که بیشتر ابزار کالبدی اند تا فکری درتدوین و اجرای محصولی که آفرینشش را به عهده گرفته مداخله میدهد لذا دراین پژوهش با مفهوم آموزشی و نگرش برباور یک مسیر درحال توسعه درمعماری امروز گام برمی داریم و دراین سیطره به نظریه های سازمان گرفته ازمعماری محقق و خلاق تام می ین به عنوان الگوی پایداری که دریان راه نه به میثاق برتری درکسب جوایز بلکه به عنوان پیشروبودنش تکیه داریم

کلیدواژه ها:

مصالح بومی ، آموزش ، پایداری ، فناوری ، انرژی ، خلاقیت