شناخت ویژگی های ژئوهیدروپدولوژی اراضی حاشیه پلایای بجستان، راهبردی نو درمدیریت کویر و احیاء مناطق بیابانی

مطمئنا وجود سفره آب زیرزمینی شور با سطح ایستابی بالا و به تبع آن پایداری رطوبت در اطراف پلایاها و تالاب ها یک مزیت نسبی برای توسعه گونه های هالوفیت و احیای بیولوژیک به شمار می آید، مشروط به اینکه شناخت نسبی از ویژگیهای ژئوهیدروپدولوژی و پوشش گیاهی این مناطق حاصل شده باشد. واسنجی نوسانات رطوبتی خاک متناسب با تغییرات عمق آب زیرزمینی با ملحوظ داشتن خصوصیات خاک و نهایتا عکس العمل گیاهان به شرایط زیستی موجود، امکان تصمیم گیری و برنامه ریزی توسعه پوشش گیاهی و مدیریت پایدار را فراهم می سازد.در این بررسی، ضمن شناسایی و اندازه گیری پوشش نباتی حاشیه پلایای بجستان، در امتداد شش تراسکت خطی شعاعی از مرکز شوری در داخل کویر به سمت دشت دامنه ای در خارج کویر، تعداد 5 پلات در هر ترانسکت و در مجموع تعداد 30 پلات بر اساس تغییرات جوامع رویشی موجود، استقرار یافته و علاوه بر اندازه گیری پوشش تاجی، وضعیت خاک رویشگاه در محدوده توسعه ریشه از طریق نمونه برداری و آنالیز شیمیایی در فصول خشک و مرطوب مورد مطاله قرار گرفت و همزمان با آن تغییرات سطح ایستابی، اندازه گیری و با تجزیه کیفی نمونه های آب زیرزمینی، تأثیر آن بر رویش و پراکنش جوامع گیاهی هالوفیت مورد بررسی قرار گرفت

کلیدواژه ها:

کویر مرطوب ، احیاء رویشگاه ، شورپسندها