بررسی پتانسیل مقاومت به تنش شوری دو گونه مرتعی شور پسند جهت اصلاح مناطق خشک و بیابانی

به منظوربررسی اثرات درجات مختلف شوری و میزان مقاومت دو گونه مرتعی شورپسند Puccinellia distans و littoralis Aeloropus، تحقیقی به صورت روش آماری چند عاملی و با طرح پایه کاملا تصادفی 10 تکرار با 8 تیمار در 240 گلدان در شرایط گل خانه انجام پذیرفت.عوامل مورد آزمایش شامل 8 سطوح شوری (0 (شاهد)، 50، 100، 200، 300، 400، 500 و600 میلی مولار) و دو گونه مرتعی شورپسند فوق بود. سطوح شوری با اضافه کردن میزان لازم کلراید کلسیم، منیزیم وسدیم به خاک اعمال شد. به طوری که به مرور نمک به همراه آبیاری اولیه به گلدان ها اضافه شد. تنش به مدت 11 هفته اعمال شد. پس از یک دوره رویش وزن ماده خشک ساقه و ریشه، تعداد ساقه و ریشه اندازه گیری شدند. افزایش درجات شوری خاک اثر معنی داری روی عملکرد دو گونه نشان داد طوری که نتایج به دست آمده نشان داد که تنش شوری موجب کاهش ماده خشک ساقه و ریشه و نیز ماده خشک کل به میزان متغیر در رقم ها شده ودر بین دو رقم Puccinellia distans دارای بیشترین مقاومت در برابر شوری بود.

کلیدواژه ها:

تنش ، شوری ، ماده خشک ، طرح کاملاً تصادفی