برآورد نیاز آبی گونه تاغ در دو ناحیه بیابانی ایران

در این تحقیق نیاز آبی گونه تاغ که در سطح وسیعی از کشور برای احیای بیولوژیک مناطق بیابانی بکارگرفته می شود با استفاده از مدل پیشنهادی فائو (کراپ وات) که بر اساس معادله تلفیقی پنمن- مان تیث پایه گذاری شده برای دو نقطه از مناطق بیابانی کشور (کرمان و اهواز) تعیین شده است. برای اینکار داده های خام اقلیمی از نزدیکترین ایستگاه به عرصه های جنگلکاری شده با گونه تاغ، تهیه شد. جهت بررسی وضعیت بافت خاک و عمق ریشه دوانی برای بوته های یکساله و یا دو ساله در عرصه های نهالکاری اقدام به حفر پروفیل خاکشناسی گردید. فنولوژی گونه های مورد نظر از طریق منابع و مطالعات موجود تهیه شد. پس از تکمیل اطلاعات ، تبخیر و تعرق مرجع (ETo) بر اساس روش پنمن- مان تیث-فائو و همچنین ﻣﻘﺪار ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاﺳﺎس روش ( (USDA‬برای ایستگاههای مناطق مورد مطالعه محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد در مناطق بیابانی مورد مطالعه در طول فصل رشد گونه تاغ نیاز به آبیاری تکمیلی وجود دارد. این نیاز با توجه به میزان تبخیر و تعرق مرجع منطقه که خود تحت تاثیر سایر عناصر اقلیمی از جمله باد، تابش خورشیدی، باران و درجه حرارت است تا حدودی متفاوت است. بر اساس محاسبات انجام شده مقدار آب مورد نیاز گونه تاغ در طول فصل رشد برای کرمان و اهواز به ترتیب برابر با 177 و 211 میلیمتر برآورد شده است.

کلیدواژه ها:

نیاز آبی ، تاغ ، تبخیر و تعرق مرجع ، کراپ وات ، ایران