بررسی اثر چیدمان بادبندهای همگرا بر جابهجایی نقطهی هدف بام با استفاده از تحلیل تاریخچهی زمانی

در این تحقیق به بررسی بررسی اثر چیدمان بادبندهای همگرا بر جابهجایی نقطهی هدف بااستفاده ازتحلیل تاریخچه ی زمانی میپرداحیم. بدین منظور ابتدا شش مدل با خصوصیات یکسان اما با نسبتهای سختی و مقاومت متفاوت مهاربندها نسبت به یکدیگر در نر افزار ETABS تحلیل و طراحی شد. مدل 2B-1 شامل دو دهانه بادبندی در هر جهت میباشد. مدل 4B-1 شامل چهار دهانه بادبندی در هر جهت با بادبندهای یکسان میباشد. مدل 4B-1.05 شامل چهار دهانه بادبندی در هر جهت میباشد و هر دهانه 5% اخدلاف در سختی و مقاومت با مدل 4B-1 را داراست. مدل 4B-1.1 شامل چهار دهانه بادبندی در هر جهت میباشدو هر دهانه 11 % اختلاف در سخدی و مقاومت با مدل 4B-1 را داراست. مدل 4B-1.15 شامل چهار دهانه بادبندی میباشد و هر دهانه 15 % اختلاف در سختی و مقاومت با مدل 4B-1 را داراست. مدل 4B-1.2 شامل چهار دهانه بادبندی در هر جهت میباشد و هر دهانه 21 % اختلاف در سختی و مقاومت با مدل 4B-1 را داراست. سپس این مدلها در نر افزار PERFORM مدل شده و برروی مدلها تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی انجام گردید و پس از آن جابهجایی نقطهی هدف با استخراج گردید. نتایج نشان میدهد که مدل 4B-1.1 در شدابهای بالا و قبل از خرابی، جابهجایی نقطهی هدف بالاتر از سایر مدلها دارد که نشان دهنده ی شکلپذیری این مدل تا قبل از خرابی نهایی است.

کلیدواژه ها:

تحلیل تاریخچه ی زمانی ، نقطه ی هدف ، مهاربندهمگرا ، تاثیرسختی و مقاومت