بررسی تأثیر طبیعت گردی بر پارک های جنگلی

رویکرد به اکوتوریسم به عنوان ی الگوی فضایی امروزه دامنه وسیعی یافته است . ا کوتوریسم از نظر زیست محیطی موجب حفظ محیط زیست و از نظر اقتصادی، پویایی اقتصاد جوامع محلی را با ایجاد اشتغال و درآمد سبب می شود. بر این اساس، شناسایی قابلیتها و راهکارهای توسعه طبیعت گردی در نواحی مختلف جغرافیایی از اهمیت اساسی برخوردار است.مناطق جنگلی نقش عمده ای در وضعیت اکولوژی و اقتصادی مناطق غیرکوهستانی دامنه ها و دشت ها ایفا می کنند. فشار بیش از حد انسان روی اکوسیستم های جنگلی باعث از بین رفتن خاک و رسیست آبی منطقه شده و پدیده های زیانباری را موجب می شوند که زمینه تخریب محیط انسانی را به اشکال مختلف در سطح گسترده فراهم می کنند. گردشگری در پارکها و جنگلی به مثابه ی زهری است که استفاده صحیح از آن خاصیت درمانگری دارد و در عین حال کاربردی نادرست آن منجر به تشدید درد و فوت بیمار می گردد. بازدید کنندگان طبیعت، ضایعات و آلودگی تولید می کنند و با استفاده نادرست یا بیش از حد از جاذبه های طبیعی می توانند محیط زیست جنگلی را در معرض خطرات شدیدتر قرار دهند. در کنار آن کاربری اصولی و متناسب با توان محیط در کنار اعمال ضوابط و قوانین دولتی و تلاش در راستای آموزش و ایجاد حساسیت نسبت به اکولوسیستم جنگل می تواند به اثرات مثبت طولانی مدت در طبیعت و گردشگران منتج گردد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، طبیعت گردی ، پارک جنگلی ، اکوسیستم جنگلی ، محیط زیست