بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری،برافسردگی نوجوانی با میانجی گری مهارت های اجتماعی

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی و تعیین اثر متغیر میانجی مهارتهای اجتماعی می باشد. براین اساس، در قالب یک مطالعه ی تجربی همراه با گروه کنترل و با ارزیابی پیش آزمون ،پس آزمون،تعداد60 نوجوان دختر دارایتشخیص افسردگی انتخاب شدند و به شیوه ی تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند.آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامهافسردگی بک و پرسشنامه ی افسردگی هامیلتون و مصاحبه ی بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور یک غربال شدند و پرسشنامههای افسردگی بک ، رویدادهای مفرح، قبل و بعد از انجام مداخله از هر دوگروه گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار R تجزیه تحلیلشد. تحلیل یافته ها به روش تحلیل میانجی نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی می تواند به عنوان یک متغیر میانجی در درمانشناختی رفتاری معرفی شود . نتایج نشان داد درمان شناختی رفتاری بر افزایش مهارت های اجتماعی تاثیر دارد (ضریبمسیر: 0/017) مهارتهای اجتماعی بر کاهش نمرات افسردگی تاثیر دارد (ضریب مسیر (0/31). درمان شناختی رفتاری با میانجی گری مهارتهای اجتماعی بر نمرات افسردگی نوجوانان تاثیر دارد (ضریب مسیر 0/25).

کلیدواژه ها:

افسردگی ، نوجوانی ، درمان شناختی رفتاری ، مهارت های اجتماعی ، متغیرمیانجی