بررسی الگوبرداری ازسازه های طبیعت برای ارتباط بین معماری و سازه

طبیعت همواره الگویی برای طراحان معماری و سازه بوده و هست. شاید بتوان الهام ازطبیعت را فصل مشترک طراحان معماری و سازه دانست؛ یک موجود زنده برای بقاء به قابلیت هایش برای پاسخ گویی به محیط وابسته است . زندگی یک سازهنیز وابسته به ارتباطش به طبیعت است. با توجه به این که فرم دراثرکنش با طبیعت شکل میگیرد ونیزروندی که درگذشته و حال به وجودآمده می توان حدس زد که در آینده نیز ساخت و سازهای ملهم از طبیعت باسرعت ودقتی بیشتر ازحال انجام گیرد. هدف این نوشتار تبیین رویکردی جامع ودربرگیرنده ملاحظات مربوط به فرم عملکرد و سازه درفرایند طراحی به منظور همسازی معماری و سازه براساس کاربست درسهای طبیعت بوده است.براین اساس هدف، صرفا بهره گیری صوری یا شکلی و یا سازه ای از الگوهای طبیعی نبوده بلکه هماهنگی، یکپارچگی وتفکیک ناپذیری فرم ساختار و ملکرد در طبیعت الگو قرار داده شده و رویکردی جامع بر این اساس تبیین شده است.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، معماری ، سازه ، زیبا شناختی ، ساختارهای طبیعی