آسیب شناسی دوره های آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه شهید بهشتی بر اساس مدل هالتون

هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی آموزش های ضمن خدمت کارکنان دانشگاه شهید بهشتی بر اساس مدل انتقال آموزش هالتون می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و نمونه آماری آن شامل 80 نفر از کارکنان اداری دانشگاه شهید بهشتی که در دوره های آموزش ضمن خدمت شرکت نموده اند می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته و برگرفته از مدل هالتون، استفاده شده است. پایایی این پرسشنامه با استفاده از تحلیل ضریب آلفای کرونباخ 93% بدست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون T تک گروهی تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مؤلفه های فردی بر انتقال آموزش در سطح بالایی بوده اند و خودکارآمدی عملکرد و مؤلفه های آموزشی در حد متوسط بوده اند ا ما در بحث بازخورد تفاوت معناداری مشاهده گردید که به منزله آسیب در این زمینه هست. در بحث مؤلفه های سازمانی از جمله حمایت همکاران، حمایت سرپرستان، نتایج فردی مثبت، انتظار مربوط به نتایج خودکارآمدی عملکرد، فرصت کاربرد، و آزادی در حد متوسط بود و در مؤلفه عملکرد مورد انتظار از تلاش برای انتقال در حد بالایی بود، اما در بحث مجوز سرپرست تفاوت معناداری مشاهده شده که به منزله آسیب در این زمینه هست.

کلیدواژه ها:

آموزش کارکنان ، آسیب شناسی آموزش های ضمن خدمت ، مدل انتقال آموزش هالتون