بررسی اثر پیش تیمارهای آب داغ، بخار آب و اسید سیتریک بر خواص کیفی برش های میوه به

به میوهی یک درخت برگریز از خانوادهی رزاسه است (سیلوا و همکاران، 2005). این میوه در ترکیه، آرژانتین،فرانسه، یونان، نیوزلند و ایران پرورش مییابد. میزان تولید به درسال 1930 در ایران 72719 تن بوده است(سامانه آمار و اطلاعات وزارت جهاد کشاورزی ، 1930 ش). بهترین نوع این میوه در ایران مربوط به استاناصفهان می باشد این میوه منبع تغذیهای خوبی از فسفر، کلسیم، ویتامین A و C، کاروتنوئیدها، فیبر خوراکی،املاح آهکی، تانن، مواد قندی و نشاستهای میباشد. میوه به، به دلیل داشتن ترکیبی به نام پکتین که ازکربوهیدرات پیچیده است خواص دارویی دارد و به درمان اسهال کمک می کند.