مطالعه فناوری حداقل مقدار روانکار با استفاده از روغن های گیاهی در عملیات ماشینکاری

در ماشینکاری فلزات، تغییر شکل ایجاد شده در فصل مشترک سطحابزار و قطعه کار سبب ایجاد حرارت برشی بالایی می شود که چنینشرایطی باعث کاهش عمر ابزار و کیفیت سطح قطعه کار می شوند.استفاده از روانکارهای سیال شیمیایی جهت روانکااری خناک نگاهداشتن محل ماشینکاری، با توجه به اینکه اصطکاک را در عملیااتماشینکاری کاهش میدهند، باعث بروز مشکلات زیست محیطای وهمچنین مشکلات تنفسی مزمن برای اپراتور ماشینکار مای شاو ند.سیستم روانکاری حداقل مقدار روانکار باا اساتفاده از روغان هاایگیاهی یک فناوری نوین روانکاری میباشد که مشکلات بوجود آمدهبر اثر روانکاری خشک و غوطه وری را تا مقدار قابل توجهی پوششداده است. در این تحقیق، سیستم روانکاری حداقل مقدار روانکار 1 بااستفاده از مقدار کم از روغن های گیاهی و ترکیب آن با هوای سردفشرده در سه فرآیند ماشینکاری )تراشکاری، فرزکاری و سنگزنی(مورد مطالعه قرار گرفته است و تأثیر این سیستم روانکاری بر پارامترهای ماشینکاری از جمله عمر ابزار، کیفیات ساطح، ساایش ابازار وحرارت برشی مورد بررسی قرار گرفتاه اسات. نتاای حاصال از آننشانگر بهبود عمر ابزار، سلامت سطح، کاهش نیروی برشی، کااهشسایش ابزار و حرارت برشی در هر سه فرایند مذکور میباشد