تبیین روابط بین سرمایه انسانی و بالندگی سازمانی با استفاده از شبکه های عصبی 1 مصنوعی در دستگاهای اجرایی شهرستان رفسنجان

هدف از این تحقیقتبین ارتباط بین سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی از طریق کاربرد شبکه های عصبی مصنوعی است. بدین منظور ضمن مرور ادبیات و مفاهیم موجود در زمینه سرمایهاجتماعی و بالندگی سازمانی، عوامل مؤثر مورد مطالعه قرار گرفت.این تحقیق رابطه بین سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی دستگاه های اجرایی شهرستان رفسنجان را برسی می کند.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان دستکاه های اجرایی شهرستان رفسنجان که تعداد آنها 3112 نفر است، می باشد. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی و متناسب با حجم جامعه می باشد که با استفاده از فرمول کوکران 333 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامه سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی بود که روایی و پایایی آنها محاسبه شده است. روش تحقیق از نوع همبستگی است. از ضریب همبستگی اسپیرمن و شبکههای عصبی مصنوعی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شده است. شبکههای عصبی چند لایه، با تابع آموزشی تانژانت هایپربولیک، آموزش داده شده با الگوریتم پیشخور برای ساخت مدل شناسایی بکار گرفته شدهاند. مطابق نتایج بدست آمده بین سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی در دستگاه های اجرایی شهرستان رفسنجان رابطه وجود دارد و این رابطه به صورت مستقیم است، همچنین بین تمام مولفه های سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانیرابطه معنادار وجود دارد. با توجه به رابطه مثبت و معنی دار بین سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی پیشنهاد می گرددمدیران با توسعه و تقویت سرمایه اجتماعی در سازمان موجد حرکت سازمان به سمت بالندگی باشند.

کلیدواژه ها:

شبکههای عصبی مصنوعی ، سرمایهاجتماعی ، بالندگی سازمانی